Brandon Herman

.

Ο Καβάφης συνειδητοποίησε από πολύ νωρίς ότι δεν πρέπει να στηρίζεται σε ξένα πρότυπα. Απέκλεισε τη ξένη λογοτεχνία –με μικρή εξαιρεσούλα το Μποντλέρ-, δεν ήθελε να ακούσει για ξένη λογοτεχνία- και στη θέση των ξένων προτύπων έβαλε τους ποιητές των Ελληνιστικών χρόνων. Ο Καβάφης, ανεξαρτήτως της αξίας του ποιητικού του έργου, μας έδωσε ένα μεγάλο δίδαγμα. Είμαστε Έλληνες, να έχουμε πρότυπα μας παλαιούς Έλληνες. Όχι ξένους ποιητές. Αυτό ήταν το μεγάλο δίδαγμα που δεν το χώνεψε ούτε η νέα γενιά.
Θέλουμε να στηριχτούμε σε γερές βάσεις; Πίσω στους Έλληνες. Δε πρόκειται για Ελληνοκεντρισμό. Όχι. Είναι κάτι σοβαρότερο. Ο Καβάφης πίστευε ότι έπρεπε να βρούμε άξιους προγόνους. Και βρήκαμε. Δεν μπορούσε ίσως να είναι η κλασική εποχή, είναι η μετακλασική, η περίοδος των Ελληνιστικών χρόνων. Ο Καβάφης είναι μια σπάνια περίπτωση και θα εξακολουθεί να ζει.

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ