Grand Hôtel d’ Angleterre, Πλατεία Συντάγματος & Ερμού 2

4/17 Ιουνίου: «Χθες το απόγευμα, στις 2 μ.μ., φθάσαμε στας Αθήνας. Ο Αλέξανδρος κ’ εγώ αποβιβασθήκαμε με μεγάλη ευκολία, με τη βοήθεια των ανθρώπων του Κουκ. Η είσοδος στο λιμάνι του Πειραιώς έχει μεγαλοπρέπεια. Ο ίδιος ο Πειραιεύς είναι μια εμορφότατη μικρή πολιτεία. Ωραίο το θέαμα. Τραβήξαμε για την Αθήνα – ως ¾ της ώρας διαδρομή. Οι μενεξεδένιοι λόφοι στο βάθος είναι γοητευτικοί. Στο Hôtel d’ Angleterre μάς κάνανε πολύ καλή υποδοχή. Πήραμε δωμάτια πρώτης τάξεως. Η εμφάνιση του ξενοδοχείου και η τροφή, εξαίρετες. Κατά το απόγευμα, κάναμε έναν περίπατο στους κυριώτερους δρόμους. Πολύ, πολύ χαριτωμένη πόλις – εντελώς Ευρωπαϊκή, Γαλλικού ή Ιταλικού τύπου. Μ’ άρεσαν πολύ οι στολές των αξιωματικών’ και οι αξιωματικοί, και οι στρατιώτες κάνουν την καλύτερη εντύπωση. Το πρωί τράβηξα κατά την οδό Νίκης, καθώς και σ’ άλλους δρόμους. Είδα πολλά από τα κυριώτερα κτίρια – την Εθνική Τράπεζα, Την Τράπεζα Αθηνών, τη Βουλή, το Θέατρο, το Πανεπιστήμιο. Ωραίες οικοδομές.
Το μόνο μειονέκτημα είναι που δεν έχει σκιά στους δρόμους (λόγω του πλάτους των και λόγου του μικρού ύψους των σπιτιών). Γι’ αυτό, δεν μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει πεζή, κάτω απ’ τον αψύ ήλιο του Ιουνίου, ματαξύ 10π.μ και, υποθέτω, 5 μ.μ.»

Εργασίες δημιουργίας του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη – 1900

Η Πανεπιστημίου σε καρτ ποστάλ περί το1900.

Δημοτικό Θέατρο στην πλατεία Κοτζιά, 1890